Oostenrijk 2011

dag 1: Donderdagavond 21 juli om 20.37 vertrokken uit Nijmegen. We hadden hierdoor een half uur speling in Arnhem. Na 3 keer overstappen (München, 07.16 -> 08.27), Villach (12.43 -> 13.16) en Unzmarkt (13.16 -> 14.46) kwamen we om 16.43 aan in Thomatal-Ramingstein.

Daar aangekomen begonnen we te lopen, er bleek geen bus te rijden. Gelukkig kregen we halverwege een lift aangeboden door iemand die daar woonde en zich realiseerde wat een eind lopen het nog zou zijn. We waren hierdoor nog op een normale etenstijd aan, circa half 7.

Onze gastheer en vrouw kenden Sepp wel: er redet viel. Diverse boeren hadden ook geprobeerd meertjes aan te leggen, maar zonder succes.

dag 2: Zaterdag 23 juli: na een vroeg ontbijt, om 7 uur gaan lopen zodat we om 9 uur konden deelnemen aan de lang tevoren geboekte rondleiding door de Krameterhof.

Volgens het kaartje van Google Maps zou het slechts een half uur lopen zijn. Maar dat bewuste paadje was er niet meer.

Film Sepp Holzer

Ik vond het zwaar tegenvallen, het Oostenrijks-Duits van Sepp's zoon was moeilijk te verstaan, het was een grote groep. In de meren zagen we een paar dode vissen. Sepp was in Portugal begonnen, hij liet de boerderij aan zijn zonen over.

dag 4: maandag 25 juli: Met de 1e bus vertrokken, rond 8 uur en voor 12en al aan op de nieuwe bestemming. Het overstappen bij de Lieser Brücke zou volgens de Oostenrijkse reisplanner 4 minuten duren, maar die bus bleek volgens het haltebord niet te rijden. We wachtten een uur. Daarna was het nog ruim een half uur naar de halte Schierweg waarna ons nog een 45 minuten vrij steile wandeling naar boven wachtte. Na een paar 100 meter kregen we een lift en voelden ons gelukkig!

Om daarna enorm verrast te worden door ons mooie appartement met balkon met schitterend uitzicht op de Milstättersee en de Karawanken in Slovenië.

dag 5: dinsdag 26 juli: we konden meerijden met onze gastheer, die overdag in hun Alexanderhütte werkt. We reden mee tot de Schwaigerhütte en liepen daarna naar de Millstätterhütte. Daar genoten we van koffie met gebak en liepen toen door naar de Lammersdorferhütte.

Maarten vroeg op de parkeerplaats aldaar een lift aan 2 toeristen, die uit Wenen bleken te komen. Zij gingen naar de supermarkt, daar wilden wij ook naar toe. Boodschappen gedaan en weer een lift gekregen op de terugweg. Dit keer van een oudere heer die het restaurant Zur Schönen Aussicht goed kende en ons helemaal tot aan de deur bracht.

dag 6: woensdag 27 juli: ivm matig weer reisden we naar Spittal: we zochten daar een nieuw onderdak adres. We baalden bij de bushalte Schierweg: de bus van 10 uur kwam niet. Een half uur extra gewacht en toen maar gaan liften. Veel auto's reden ons voorbij, men is hier niet echt ingesteld op toeristen zonder auto. Maar uiteindelijk regen we een lift tot Millstatt. Daar weer gewacht en na enige tijd een heel fijne lift gekregen van een vrouw uit Millstatt. Ze nam nooit lifters mee, was ons al voorbij gereden en toen weer omgedraaid om ons een lift te geven. We zagen er zo betrouwbaar uit. Zij had waardevolle tips voor ons, onder andere om bij het toerisme buro te vragen naar onderdak adressen. We kregen één adres mee, en dat namen we: Haus Kolping. Dichtbij het station en stadscentrum, keukentje op de gang, inclusief uitgebreid ontbijt voor 27 euro pp per nacht. Heel vriendelijke ontvangst!

Daarna voor een middag fietsen gehuurd en een stukje rond de Millstätter See gefietst.

dag 7: donderdag 28 juli: ivm matige weersvoorspelling naar kunstenaarsdorp Gmund. Vooral de expositie van Fritz Russ vonden we erg mooi. Hij maakte herkenbare sculpturen van landbouw- en huishoudgereedschap.

Ook erg mooie zonsondergang foto's 's avonds

dag 8: vrijdag 29 juli: goed weer, zij het koud. We reden weer mee met onze gastheer, nu iets verder dan de vorige keer, naar de Millstattersee hutte. Vandaar liepen we een stukje omhoog en toen naar links, richting Hans Bauerhutte. Er stond echt een koude wind, waardoor Karla bij de lunch zelfs haar plastic jas aan deed ter bescherming tegen de kou.

's Middags lekker in de zon gezeten met een Radler (halve liter bier met limonade) en toen weer op pad naar de Alexander Hütte. Daarna weer dezelfde weg terug als we op onze eerste dag heen hadden gelopen. Al met al was dit onze zwaarste dag. Op het kaartje gaat het om de wandeling westwaarts: naar links

dag 9: zaterdag 30 juli: reis- en rustdag, herstellen van spierpijn ed.

Met de bus naar het volgende onderdak in Spittal. Uitgepakt, fijn dat hier zoveel kastruimte is! Dit haus Kolping wordt gedurende het schoolseizoen gebruikt voor scholieren en studenten.

Gelopen op een erg leuk wandelpaadje naar Seeboden.

Gratis met de Kärntenkaart varen op het Millstätter meer. Bij Dobriach stapten we uit, het dorpje viel tegen. Misschien hadden we verder moeten lopen. We liepen daarna naar de volgende halte: Laggerhof. Halverwege en op het eind gezwommen in het meer. Fris (21 graden?), maar wel heel bijzonder.

dag 10: zondag 31 juli: met de Karntenkaart gratis in 2 etappes met de Goldeckbahn, van Spittal naar 2050 meter. Hoogteverschil is 1500 meter.

De wandelingen boven vielen tegen: of te ver en dan zou je een rondwandeling moeten doen of wat kort. We kozen een eenvoudige wandeling uit en lazen in onze boeken, met uitzicht op de bergen.

Het rode pinnetje is de Goldeck.

Dag 11: maandag 1 augustus: met de bus naar Heiligenblut op 1291 m. We gingen met de fietsbus van half 8 en waren 2 uur later onderaan de lift. Na een half uurtje wachten vertrok deze om 10 uur en bracht ons bij het Bergstation Schareck op 2604m.

40 Drieduizenders rondom, van Sonnblick (3105m) tot de Grossglockner (3798m), Oostenrijks hoogste berg.

We liepen over de graad van de Schareck, erg mooi. Op een splitsing kozen we voor de weg rechtsaf, wandeling 7 en het oostelijke dal in: het Grosses Fleischtal. Helaas is er geen goed kaartje bij Google maps van dit gebied. Op het eind was het nog veel klimmen, waardoor ook dit weer een zware dag werd. Maar wel bijzonder mooi!